Sérleyfishafar í Tyrklandi fengu frumþróun sína um miðjan níunda áratug síðustu aldar og tóku kraftmikinn skriðþunga í örum vexti og unnu markaði í Evrópu og Asíu. Hröð vöxtur kosningaréttar í Tyrklandi tengist upphaf valdatímabils Turgut Ozal forseta, stuðningsmanns markaðssamskipta, nefndur faðir „tyrkneska kraftaverksins“ sem ráðstafaði í raun tugi milljarða dala í erlendar fjárfestingar í hagkerfið, þjóna framgangi frumkvöðlastarfsemi með keyptum sérleyfum. Krafturinn í þróun viðskipta sérleyfissamtakanna í Tyrklandi við stofnun sérleyfisstöðva gerði það mögulegt að skapa fjölmörg störf, koma staðbundnum iðnaði og framleiðslu á háþróaðra hágæðastig. Það eru engin meginreglur um kosningarétt í Tyrklandi, hagsmunir athafnamanna í sérleyfishöfum eru varðir af tyrknesku kosningaréttindasamtökunum. Meginmarkmið samtakanna er að stækka opnunarheimildir til að opna og bæta eign viðhalds- og vöruiðnaðarins, aðstoða og viðhalda myndun sérleyfishafa, veita ráðleggingar, hafa samráð um fjármál og löggjöf. Ríkisstuðningur aðstoðar við að finna samstarfsaðila og hjálpar til við að ljúka samningum um sérleyfi, innanlands og á erlendum, alþjóðlegum markaði.
Almennar kröfur um vistir eftir tegund samninga sem lýst er í tyrknesku viðskiptalögunum og tyrknesku reglunum um skyldur eiga einnig við um kaupréttarsamninga um viðskipti. Sérleyfishafar í Tyrklandi hafa sín sérkenni, svo sem sjálfbjarga sérleyfishafa frá umboðsaðila, nota reynslu, einsleitni efna og vöru, tilvísunarumsókn og beitingu merkimiða og viðskiptaímyndar, þóknun þóknana aukið kaupmenn sérleyfishafa og reglusemi af kaup- og framleiðsluferlinu. Um þessar mundir, með aðstoð Franchising samtakanna, starfa 130 landamerkjamörk í sérleyfishöfunum og hver annar athafnamaður vill vinna í tilbúnum viðskiptum með yfirteknum kosningaréttinum og þegar með vel kynnt og kynnt vörumerki.