Heimilisréttindi eða samningur um notkun ákveðinnar viðskiptahugmyndar, útfærð í raun í eigin húsi (íbúð, veituherbergi o.s.frv.), Hefur bæði sína kosti og ákveðna galla sem fylgja ýmsum skipulags- og löggjafaráhættu. Út af fyrir sig er sérleyfi, jafnvel heimili, samkvæmt nokkrum virtum alþjóðastofnunum, eins konar leið til að auka viðskipti. Reyndar, ef höfundar arðbært og efnilegs frumkvöðlaverkefnis vilja koma inn á nýja markaði og gera ekki sérstaka skipulagsáreynslu eða sóa fjármunum á sama tíma, þá geta þeir vel gert það með því að gera kosningaréttarsamninga við staðbundna athafnamenn.
Þetta er gagnlegt fyrir sérleyfishafa þar sem þeir bera ekki aðeins kostnaðinn af þróun nýrra markaða heldur fá þeir einnig upphafsgreiðslu og mánaðarlega þóknun vegna notkunar vörumerkisleyfishafa. Þeir sem kaupa sérleyfi fá í raun og veru þegar kynntar vörur og þjónustu sem margir viðskiptavinir þekkja eru teuppskriftir, framleiðslutækni, flutninga- og sölumódel, kynningarefni og jafnvel, ef nauðsyn krefur, aðstoð við val og þjálfun starfsfólks. Hins vegar, þegar um er að ræða svokallaðar heimaréttindi, geta fleiri fylgikvillar komið upp. Annars vegar fela slíkir kosningaréttarsamningar, sem hannaðir eru fyrir lítil, stundum handverksfyrirtæki, að jafnaði litla útborgun og óverulegar mánaðarlegar þóknanir. Þetta getur verið lítill bakarí heima, snyrti- og umönnunarþjónusta, viðgerðir á ýmsum búnaði, fatnaði eða leðurvörum, ráðgjöf o.s.frv.
Á sama tíma þarf sérleyfishafi að vita nákvæmlega löggjafarsviðið þar sem hann ætlar að starfa. Þetta mál ætti ekki að vera vanrækt. Því miður gleyma margir upprennandi frumkvöðlar í heimahúsum þetta og þeir neyðast til að draga úr verkefnum sínum, til dæmis vegna mótmæla nágranna sem eru hindruð af þessum viðskiptum við að lifa í friði. Það myndi heldur ekki skaða að reikna skattbyrði fyrirfram. Jafnvel ef þú ætlar aðeins að taka á málinu með viðleitni fjölskyldumeðlima þeirra, þá verður samt að greiða skatta. Það er líka þess virði að rannsaka markaðinn að minnsta kosti yfirborðslega. Auðvitað eru bakaðar vörur (sérstaklega gerðar heima) vara með nokkuð litla mýkt eftirspurnar.
Það er alltaf eftirsótt og það virðist sem bakaríið ætti bara að vera arðbært (sérstaklega í íbúðarhverfi). Hins vegar, ef það eru þrír til viðbótar á næstu misserum, eru fjórðu horfur þegar vafasamar. En almennt séð er heimilishaldið mjög aðlaðandi miðað við lágan kostnað við að eignast þau og stofna fyrirtæki. Með nægilegri virkni og frumkvöðlastarfi sérleyfishafa geta þeir hætt að vera lítil fyrirtæki og breytt í stórt viðskiptaverkefni.